owładnąć

owładnąć
owładnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IVa, owładnąćnę, owładnąćnie, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zacząć czymś władać, siłą zdobyć panowanie; zagarnąć, zawładnąć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Owładnąć państwem, parlamentem. Owładnąć tłumem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o uczuciach, wrażeniach: zawładnąć kimś, opanować kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Owładnęła nim pasja, nienawiść. Owładnął nią zapał. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • owładnąć — dk Va, owładnąćnę, owładnąćniesz, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęła, owładnąćnęli, owładnąćnięty, owładnąćnąwszy 1. «wziąć w posiadanie, we władanie, zawładnąć, zagarnąć» Owładnąć krajem, miastem. 2. «o uczuciach, namiętnościach, wrażeniach …   Słownik języka polskiego

  • unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… …   Słownik języka polskiego

  • objąć — dk Xc, obejmę, obejmiesz, obejmij, objął, objęła, objęli, objęty, objąwszy obejmować ndk IV, objąćmuję, objąćmujesz, objąćmuj, objąćował, objąćowany 1. «otoczyć ramionami, rękami; ogarnąć» Objąć kogoś wpół. Objąć kogoś za szyję. ◊ Objąć kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć …   Słownik języka polskiego

  • opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • owładnięcie — n I rzecz. od owładnąć …   Słownik języka polskiego

  • schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… …   Słownik języka polskiego

  • zmóc — dk XI, zmogę, zmożesz, zmógł, zmogła, zmogli, zmożony «zwyciężyć kogoś, coś, owładnąć kimś, czymś; pokonać, zwalczyć, wyczerpać, zmęczyć» Zmęczenie kogoś zmogło. Sen kogoś zmógł. Choroba zmogła kogoś …   Słownik języka polskiego

  • schwycić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, schwycićcę, schwycićci, schwyć, schwycićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko złapać coś lub kogoś, wziąć coś gwałtownym ruchem do rąk, łap lub zębów (o zwierzętach);… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tonąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, tonąćnę, tonąćnie, toń, tonąćnął, tonąćnęli {{/stl 8}}– utonąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zatonąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”